Enkele belevenisssen van de 1e groep “wandelpoolers” (2004) die, 22/24 juli – 1 augustus , in de chalet van de zeergewaardeerde “Herr Ad Appel” verbleven.

Wie gingen er mee?
Op volgorde van binnenkomst. Donderdagavond laat, na een stevige klim vanuit Lauterbrunnen, bepakt en gezakt betreedt Ad als eerste het huis in Zwirgi, met in het kielzog Kittie (later Frau Gentiaan genoemd!!) – schrijver dezes.
Ondanks de vermoeienissen van de reis een heerlijke eerste indruk van het huis, maar vooral ook de omgeving en het magnifieke uitzicht op de Jungfraujoch en Silberhorn.
Vrijdag en zaterdag worden besteed aan de logistieke voorbereiding van het verblijf van de diverse te verwachten groepen. Enkele details wil ik jullie niet onthouden.
Zie ons staan op het station in Lauterbrunnen met 2 forse rugzakken, 5 tassen, 3 lattenbodems en een matras. Dat gaat mee naar Wengwald en dan op transport te voet naar het huis. De Japanse toeristen keken hun ogen uit bij dit gebeuren!!
Ergens deze eerste dagen ontdek ik, zéér enthousiast, 3 orchideeën naast het huis. Later zal ik er nog honderden zien in de weiden en bosbermen.
Zaterdag is een regendag. Rond vier uur komt, gehuld in regenkleding de lange gestalte van Maarten het huis binnen, gevolgd door Clemens. Een uurtje later komen de “meiden” van de groep Anne en Lucy binnen. En als rond 7 uur John en Nathalie arriveren zijn we compleet en begint de heerlijke fondue-maaltijd op het balkon.
Zondagochtend, na een voor sommigen wat moeizame start van de dag (vooral niets zeggen en koffie laten drinken!!) gaan we op pad, richting Wengen. Leuk plaatsje, leuk terras en dan echt op pad. Het klimmen begint, da’s wennen. Net als de soms scherpe afdalingen.
Maar het wordt een prachtige, afwisselende route. En een verrukkelijk (ijskoud) beekje voor de picknick.
Ik ben al meteen bijzonder enthousiast over de bloemenrijkdom van de bossen, de bermen en de weiden. Het koude voorjaar is in ons voordeel, de bloei is wat later op gang gekomen. De derde dag, als we nog hoger gaan, wordt het nog bijzonderder.
Als we op de derde dag pauzeren, bij een meer ergens tussen de Grutschalp en de Lobhornhutte, is Maarten in zo’n extatische stemming dat hij op z’n knieën Anne toespreekt met de woorden “Wil je met me trouwen?” waarop Anne in dezelfde extase het woord “Ja” uitspreekt. Dus er is voortaan een “echtpaar” in ons midden.
Echter, we wachten nog op de huwelijksvoltrekking!
Donderdag wordt de echte zware dag. We gaan de Eiger-gletscherroute volgen. We lopen dan langs de noordwand van de Eiger, een kolossale steenmassa links van ons, puingletschers, waterkloven, sneeuw in de spleten en rechts prachtige uitzichten. En weer die bloemenpracht. We hebben veel gentiaanblauwe voorjaars-gentiaantjes gezien! Een onooglijk klein, maar stralend blauw bloemetje.
Zo tussendoor horen we van Ad allerlei wetenswaardigheden over de streek, de natuur in de seizoenen en natuurlijk over het evenement de Jungfrau-marathon.
Hij stippelt voor ons zeer gevarieerde routes uit, zoekt de prachtigste picknick-plekjes en zeer aantrekkelijke terrassen.
Hij geeft ook nuttig advies aan de deelnemers die een dagje iets anders willen doen.
De catering is eenvoudig, maar prima. Het huis zeer comfortabel.
Ik kan het als plantenenthousiasteling niet laten om wat planten te noemen die we in grote getale gezien hebben. Let op Lucy, nog een kleine herhaling!
E zullen in de volgende groepen ook vast plantenliefhebbers zitten. Alleen is het seizoen dan weer een stuk gevorderd en de boeren zijn op de vreselijk steile hellingen druk in de weer met het hooien.
Veel soorten klokjes, veel rapunzels, steenbreekvariëteiten, wondklaver, bruine klaver, div. soorten vrouwenmantel, tijm, marjolein, wolverlei (Arnica montana, van die zalf) ere prijzen, vergeet-mij-nietjes, valeriaan, kartelblad, bij de puinhellingen klein blauwpaars plantje met geel-oranje vlek is de alpen-vlasleeuwebek, Alpenvetblad (vlees-etend plantje), Alpenzonneroosje en boven de boomgrens ook allerlei Azalea-achtige struikjes met div. variëteiten van het Alpenroosje, adderwortel, akelei, kleine wilgjes.
Tip voor de echte plantenliefhebber/kenner. Op de Schynige Platten is een Alpine Garten te bezoeken. Zeer de moeite waard!
Er valt nog veel meer te vertellen, maar ik laat het hier bij!
Het (verliefde) stel John en Nathalie (5 maanden zwanger) verlaten de groep donderdag om nog enkele dagen samen door te brengen. Maarten en Clemens verlaten zaterdag het Zwirgi-chalet. En zondag beginnen Anne, Lucy en ik aan de terugreis. Met het hoofd nog vol van vele indrukken, een lichaam opgeknapt van alle buitenlucht en inspanning en een geest opgefrist door de humor, en saamhorigheid van dit gezelschap.
Alle wandelmaatjes, en met name Ad, het was geweldig, dus geweldig bedankt!

Andere toekomstige wandelaars, fijne wandeltijd toegewenst!!

Kittie